ترنم بهارم

هیایوی کودکی در خانه مادربزرگ، سفره های بزرگ و رنگین و گرد هم جمع شدن تمامی اعضای خانواده در خانه مادربزرگ، دست گل اب دادنها در خانه مادربزرگ، گیس گرو گذاشتن در برابر والدینمان باز هم بواسطه مادربزرگ...   دلتنگم ، دلتنگ دستهای نوازشگرش،نگاههای مهربان و همیشه نگرانش آغوش گرم و همیشه بازش... می نویسم به یاد خنده هایش ، سادگیش ، عطوفت و مهربانیش ، لطافتش ، صداقتش و تمام خوبیهایی که از او تا ابد جاودان می ماند ؛   صبح جمعه 22 اسفند مادربزرگم براي هميشه رفت و همه‌ي ما عيد امسال جاي خالي پاكترين و باصفاترين مادربزرگ دنيا رو كنار سفره‌ي هفت سينمون بدجور خالي مي‌بينيم...... ...

يادتونه چند وقت پيش از بيماري يكي از همكارام به اسم بهاره براتون نوشته بودم . همون مادري كه اون موقع يه دختر يك ساله و نيمه به نام بيتا داشت..... " كمي دعا "   بيتاي سه ساله دو  روزه كه ديگه مامان نداره........   خيلي داغونم........ ...